کریم باقری در یک دو راهی بسیار دشوار قرار گرفته و باید از بین پرسپولیس و تیم ملی یکی را انتخاب کند و البته خودش در این بین تنها تصمیمگیرنده نیست و باید توافقی بین فدراسیون و باشگاه به وجود بیاید. چهارشنبه گذشته بود که کریم باقری و مهدی محمدنبی با یکدیگر جلسهای را برگزار کردند. خروجی این مذاکره دو نفره این بود که کاپیتان اسبق تیمملی و پرسپولیس باید از بین باشگاه محبوبش و تیم ملی کشورش یکی را انتخاب کند چرا که کار کردن به صورت همزمان میسر نیست. ابتدا کمی در مورد شرایط کنونی باقری صحبت کنیم. او تا سال آینده با پرسپولیس قرارداد دارد و از طرفی در تاریخ ۱۳ اسفند سال قبل نیز به عنوان یکی از دو دستیار ایرانی دراگان اسکوچیچ در تیم ملی انتخاب شد. شیوع ویروس کرونا همه چیز را تحتالشعاع قرار داد. فصل فوتبالی قرار بود خیلی زودتر به اتمام برسد تا کریم با خیال راحت به تیم ملی بپیوندد، اما حالا همه چیز فرق کرده است. برنامههای تیم ملی و پرسپولیس احتمالاً تداخل خواهد داشت و این چیزی است که برای هر دو طرف ایجاد مشکل میکند. برگزاری جلسه بین دبیرکل و شماره شش سابق تیم ملی هم در همین ارتباط بود.
کریم باقری در واکنش به جلسه با نبی و اینکه تکلیفش چه میشود، گفت: تا پایان این فصل در خدمت پرسپولیس هستم. با توجه به اینکه من یک فصل دیگر با پرسپولیس قرارداد دارم باید در این مورد مذاکراتی را با باشگاه داشته باشم چرا که بین باشگاه و تیم ملی یکی را باید انتخاب کنم. انشاءاله که مشکل خاصی پیش نیاید. نبی در این مورد شرایط خود را اعلام کردند و قرار بر این شد در صورت توافق نهایی نظراتمان را اعلام کنیم. در هر صورت جدایی از پرسپولیس برای من خیلی سخت است. الان چندین سال است که اینجا هستم و همیشه علاقه قلبی خود را به این تیم نشان دادهام. هواداران هم همیشه به من لطف داشتهام و خود را متعلق به پرسپولیس میدانم. در واقع اگر در فوتبال به جایی رسیدم از پرسپولیس بوده است. واقعاً سخت است که الان از بین تیم ملی و پرسپولیس یکی را انتخاب کنم. انشاءاله که اتفاقات خوبی رخ دهد. دوست دارم هر جا که هستم مؤثر باشم. تیم ملی هم شرایط خاص خودش را دارد و حضورم در کادرفنی این تیم میتواند تجربه خیلی خوبی برایم در کار مربیگری باشد از این لحاظ دوست دارم با تیم ملی هم همکاری کنم. یحیی گلمحمدی چند سالی است که وارد دنیای مربیگری شده و ترکیب کادر خود را مشخص کرده است. با این حال محبوبیت باقری به گونهای بود که همه بر این باور بودند یحیی باید همتیمی سابق خود را کنارش نگه دارد. اتفاقی که رخ داد و سرمربی پرسپولیس نخواست اتفاقات مقطع اول حضورش در پرسپولیس و ماجراهای مهدویکیا تکرار شود. باقری از بیرون به عنوان یک نظمدهنده و فرد با دیسیپلین دیده میشود. کسی که جو رختکن را آرام نگه میدارد. یادمان هست که در زمان برانکو او چگونه با بازیکنانی مثل صادقیان و مکانی برخورد کرد. چندی بعد برانکو به عربستان رفت و خیلی زود جو تیم علیه او شد و مجبور به ترک شد.
اتفاقاً شاید به همین خاطر بود که مسئولان فدراسیون به سراغ کریم باقری رفتند و او را به اسکوچیچ پیشنهاد دادند. نگرانی خاصی در مورد اسکو بعد از انتخابش وجود داشت مبنی بر اینکه او قدرت کنترل ستارههای تیم ملی را ندارد و حضور فردی مثل باقری در کنارش میتواند تعادل را برقرار کند. از طرفی وحید هاشمیان نیز به عنوان یک مشاور فنیتر میتواند ضعف احتمالی کریم را برطرف و مجدداً ایجاد توازن کند.
از مصاحبه کریم باقری اینطور برمیآید که او بیمیل به تجربه فضای جدید نیست و از طرفی جدایی پس از چند سال از پرسپولیس برایش سخت است، اما دو سؤال: اول اینکه کریم به کدام یک از این دو تیم بیشتر نیاز دارد و سؤال بعد اینکه کدام یک از این دو تیم به باقری نیاز بیشتری دارند؟ برای پاسخ به سؤال اول باید گفت تغییر فضای کاری باقری میتواند یک اتفاق فوقالعاده خوب برای او باشد. شاید حضور به عنوان نفر دوم در پرسپولیس بعد از چندین سال کافی بوده باشد و حضور در تیم ملی ولو به عنوان دستیار گامی رو به جلو برای کاپیتان سابق تیم ملی محسوب میشود. برای پاسخ دادن به سؤال دوم اما شاید باید تردید بیشتری داشت. اسکوچیچ در این مدت نشان داده توانایی کنترل ستارهها را دارد یا حداقل چنین پتانسیلی در او نهفته است. از طرفی شناخت زیادی نسبت به دستیاران خارجی او وجود ندارد و شاید بهتر باشد برای عدم تکرار ماجراهای دستیاران ویلموتس که نتوانستند در مقاطع حساس به او مشاوره درست بدهند بهتر باشد از مربی ایرانی فنیتری در کنار اسکوچیچ استفاده کرد. ولی پرسپولیس چه؟ آیا با رفتن کریم گزینه خاصی برای حضور در کادر مربیگری یحیی وجود دارد؟ کسی که هم بازیکنان از او حساب ببرند و هم دیسیپلین لازم را داشته باشد؟ یادمان نرود بر اساس سنتی قدیمی و معمول، کسی میتواند روی نیمکت سرخابیها بنشیند که سابقه بازی در این تیمها را داشته باشد. آیا چنین فردی وجود دارد؟ کسی که به فکر شوی مجازی و مصاحبههای گوناگون و... نباشد و در عین حال در بحث فنی صاحب نظر باشد و قبول کند که نفر دوم یا حتی سوم باشد؟ حالا باید دید در نهایت چه تصمیمی در این باره اتخاذ خواهد شد.